www.lynchland.eu

Ajrin · Dołączył: 25 Mar 2011 Posty: 12 Przeczytał: 0 tematów

Nie byłabym taka pewna czy daje nam odpowiedź na to gdzie zło ma swoje źródło. Ponadto bohaterowie mogą Boba zobaczyć, ale to nie znaczy, że mogą poznać istotę zła, zrozumieć to. W jednym odcinku przypomnij sobie słowa Alberta. I ogólnie rozmowę jaka się toczy po tym jak już Bob zostaje zdemaskowany i umiera Leland Wink

doggod

Ajrin · Dołączył: 25 Mar 2011 Posty: 12 Przeczytał: 0 tematów

To, że każdy nosi w sobie "dżumę" jest mało odkrywcze, ale skąd owo zło się w nim bierze?

doggod

prawdziwek

Postać BOBa kryje wiele informacji na temat zła.

Zło w człowieku jest bezosobową siłą, która dochodzi do głosu w określonych sytuacjach i nad którą trudno zapanować. Ma jedną określoną "twarz", bez względu na to, kto je dokonuje, jest zjawiskiem uniwersalnym.

Dlatego tym łatwiej je postrzegać, jako coś zewnętrznego. Człowiek gdy kieruje się popędami i niskimi pobudkami nie przypomina tego, którego kojarzymy w sytuacjach, gdy działa racjonalnie. To jest coś dziwnego, nienormalnego, nie możemy uwierzyć, że to jest jedna i ta sama osoba. Z resztą uważam, że tożsamość osobowa ludzi w sytuacjach, gdy realizują różne strony swojej natury jest w samym filmie kwestią kontrowersyjną. Właściwie nie bardzo wiadomo, czy istnieje jakaś jaźń spajająca to wszystko w jedno. Widać to wyraźnie w "Fire Walk with Me", gdzie bohaterowie przybierają "maski", odgrywają rolę w określonych sytuacjach. Ale czy można sensownie mówić u Lyncha o "prawdziwym ja" danej postaci? Śmiem wątpić.

doggod

Gość

Bob nie ukazuje się tylko i wyłącznie w wizjach, po śmierci Lelanda przyjmuje postać Sowy i leci sobie nad lasem, jest też scena ukazująca Boba samego nad sadzawką, kiedy przechodzi do naszego wymiaru.
Według mnie Bob jest w serialu bytem rzeczywiście istniejącym, a nie tylko uosobieniem zła, wyobrażeniem, czy halucynacją.

AnnaKamila · Dołączył: 30 Wrz 2013 Posty: 4 Przeczytał: 0 tematów

Bob był dla mnie zawsze najbardziej traumatyczną postacią z dzieciństwa. Myślę, że ma coś w sobie z halucynacji, która zostaje na zawsze w człowieku.

Gość

Ja pierwszy raz oglądałam TP, kiedy miałam 12 lat. Cały serial wywarł na mnie ogromne wrażenie. Miałam potem niejednokrotnie sny związane z tym miasteczkiem, ale chyba sam Bob nie był dla mnie aż taką traumą. Za to agent Cooper to była postać ideał, ucieleśnienie marzeń Very Happy

. I tak jest do dziś, nic się nie zmieniło przez te wszystkie lata.

XyZyX · Gość