www.lynchland.eu

Introverder

Wiem, że pierwsze pytanie, jakie się ciśnie na usta każdemu, kto zobaczy ten tytuł, wygląda następująco: "Przecież "Miasteczko Twin Peaks" liczy 29 odcinków".

A skoro nie ma 30., należy go stworzyć - prosta sprawa Laughing

.

Oto moja wizja dalszego biegu wydarzeń (możecie również przedstawiać swoje pomysły/koncepcje lub (najlepiej) coś na kształt praskryptu - zarówno jako własny "ciąg dalszy" lub też jako kontyuacja tego, co sam stworzyłem):

Szeryf otwiera drzwi, nagle agent Cooper wpada na niego, sięga mu do jego futeraliku, ten nie zdążywszy zareagować stoi "skonsternowany" niespodziewanym biegiem wydarzeń. Mierzy z bliskiej odległości, szeryf z wymalowanymi na oczach słowami "Dlaczego" osuwa się powoli na ziemię, dalej nie mogąc w to uwierzyć.

Z doktorem to już się bawi, wiedząc, że tamten mu nic nie zrobi.

Dr Hayward: "Co się z Tobą dzieje do diabła?"
Doppelganger Coopera: "Znudziło mi się schlebianie Waszym tanim zwyczajom i prowincjonalnemu sposobowi bycia. Ten Cooper, którego znacie, już nie żyje, ale Ty nie powiesz o tym nikomu słówka,prawda?"
Dr Hayward: "Mów czego chcesz?"
Doppelganger C.: "A jak myślisz?"
Dr Hayward: "Nic nie powiem."

Po czym mierzy szybko z broni i celuje Haywardowi między oczy.

Nagle słychać dochodzący głos zza drzwi (normalnie gdybym Audrey "miał do dyspozycji" użyłbym jej w tej roli):

Kelnerka: "Obsługa hotelowa - kawa dla szeryfa Trumana, herbata dla dra Haywarda oraz płatki na mleku dla agenta Coopera".
Doppelganger Coopera: "One moment please".

Widzimy Coopera jak przesuwa ciało dra pod łóżko, domyka drzwi od łazienki, do której uprzednio przeniósł ciało szeryfa.

Kelnerka: "Czy coś się stało? Ma pan brzydką ranę na głowie."
Doppelganger C.: "A to nic takiego, rany poniesione w akcji, dlatego tutaj jestem."

Kelnerka chce wejść, ale Cooper nogą zatrzymuje otwierające się drzwi:

Doppelganger C.: "Proszę pozwolić, ja to zrobię."
Kelnerka: "Jak pan uważa."

Kelnerka wręcz mu tacę, kiedy ta się odwraca, zamyka pośpiesznie drzwi...

El Pablo

Jako fan serialu uważam ze może mimo wszystko dobrze że nie powstała kontynuacja TP. Mysle że to wlasnie to zakończenie po czesci spowodowało że serial stał sie kultowy i ma rzesze wiernych fanow na calym swiecie.
Jestem zdania ze jesli serial jest naprawde dobry nie powinien trwac wiecej niz dwa sezony gdyż w wiekszości przypadków konczy sie to utrata widzow.
Można zaobserwować to na przykładzie np. serialów Lost (serial mnie nie wciągnął), Prison Break czy Z archiwum X.
Mimo wszystko jednak jednak chciałby wiedzieć jakie plany miał David Lynch i Mark Frost w związku z trzecim sezonem, ale pewnie tego raczej sie nigdy nie dowiemy.

Qbin2001

że tak sprarafrazuję karła z ostatniego odcinka: "LOL Introvader LOL!" Very Happy

prawdziwek

Cóż... Myślę, że w tym, co napisałeś Introverder, jakoś niewiele widać wniosków, z dyskusji jakie mieliśmy niewątpliwą przyjemność toczyć. Zauważ, że postać BOBa, a zatem i zło, jakie wyrządzał, była związana jz miłością i strachem. Leland zakochany we własnej córce, Josie bojąca się zdemaskowania itp. Ty robisz z niego w ten sposób postać rodem z tanich horrorów, która morduje nie wiadomo po co, dlatego że jej zbrodnia sprawia przyjemność. Jakie zagrożenie może spotkać Coopera ze strony nierozgarniętego Lelanda? Albo ze strony doktora, który też coś ma na sumieniu?

Jeżeli już decydować się na kontynuację dzieła, należałoby raczej uznać, że wiele rzeczy będzie się toczyć tak, jakby się nic za czerwoną kotarą nie wydarzyło. Taka jest bowiem mechanika Twin Peaks - pewnych rzeczy się nie wystawia na światło dzienne, a życie toczy się, jakby nigdy nic. Spodziewałbym się, że Cooper podobnie jak Leland, czy Josie, będzie dbał o pozory, prowadząc równocześnie podwójne życie i pod przykryciem nocy realizował swoje perwersyjne pragnienia, czy rozliczał się z osobami, które wywołują w nim uczucie zagrożenia. To byłoby przynajmniej jakoś zgodne z mechaniką, która była nam w serialu przez tak wiele odcinków konsekwentnie pokazywana.

Introverder

A tutaj coś na temat trzeciej serii, która jak wszyscy doskonale wiemy nie powstała.

Otóż mowa jest tu o trzeciej serii, pokazana jest jedna z nakręconych scen i widać tu uśmiechającą się (i w pełni sił witalnych Razz

) Audrey, a więc Audrey miała przeżyć!! Ha! Razz

:

[link widoczny dla zalogowanych]

Przynajmniej z tego co zrozumiałem..

Qbin2001

Introverder

Choo-lera (ciężkie westchnienie)... Razz

pjhmoon

prawdziwek

Widzę, że zaczyna się robić ciekawie...

Dodam, że piosenkarka jest oczywiście ubrana na niebiesko, a jej ubiór kontrastuje z czerwoną kotarą stanowiącą tło jej występu. Piosenkarka śpiewa smutną balladę, przypominającą "Questions in the World of Blue", jednak zarówno tekst, jak i melodia wydają się nieco zmienione. Dziewczyna odchodząc, mówi Cooperowi, że nigdy nie zapomni mu tego, co stało się TAMTEJ NOCY...

pjhmoon

Za głos żenski proponuje wrocławski wokal Natalii Grosiak. Proponuje ten [link widoczny dla zalogowanych] do sceny w barze. Uwazam zę lepszego sie nie znajdzie. Smile

Chyba Lynch by nas nie przegonił za takie impresje Wink

prawdziwek

A może, nieco spolszczyć ścieżkę dźwiękową, skoro to my Polacy mamy nakręcić trzeci sezon TP? Promujmy w końcu polskich wykonawców! A co! Smile

Przyznam się, że nie jest mi znana polska scena smooth jazzowa, ale w bardziej dynamicznych momentach filmu moglibyśmy skorzystać z dorobku polskiego rocka. Na początek proponuję rozważyć pierwszą kandydaturę - najważniejszy zespół rockowy przełomu lat 60'-70' - Breakout.

Wyobraźmy sobie np. scenę, w której Cooper wybiega za swoją blondwłosą ex i zaczyna ją gonić i śledzić, a w tle leci coś takiego:

[link widoczny dla zalogowanych]

Oczywiście, aby skomplikować sytuację, z zachowania Coopera możemy wywnioskować co najwyżej zdziwienie i zagubienie, lecz nie koniecznie chęć zemsty.

Natomiast jako motyw przewodni przewijający się w tle przez wszystkie odcinki - wybrane fragmenty tego utworu:
[link widoczny dla zalogowanych]

Może np. w aranżacji na małą orkiestrę jazzową (środkowa część - solo), oraz na fortepian - motyw przewodni. Smile

Ogniu krocz ze mną!!! :p Smile

prawdziwek

Kolejny pomysł z cyklu: spolszczanie ścieżki dźwiękowej do TP Smile

Skoro w filmach Lyncha pojawiały się utwory takich wykonawców jak Powermad, Marylin Manson, czy Rammstein, czemu nie wykorzystać naszej gwiazdy ciężkiej sceny rockowej - wczesnej twórczości grupy Hey? Utwór "Desire" - pierwszy w kolejności, przypomina klimatem tamte, tematyka jest jak najbardziej właściwa. Nie zapominajmy, że pochodzi z płyty "Fire" - znów ewidentne nawiązanie do serialu Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Oto jak ja to widzem Smile

Andrew i Pete giną z gupimi wyrazami twarzy. Audrey wychodzi z tego bez większych obrażeń.

James nigdy nie wrócił do TP :> Donna również wyjechała do LA i zrobiła karierę aktorki gdzie zagrała epizodyczną role w facetach w czerni 2 ;p

Bobby i Shelly żyli długo, namiętnie i kłótliwie.

Opętany Dale z pomocą przyjaciół wygnał Boba, lecz nie unicestwił go na zawsze, przez co ten wciąż stanowi zagrożenie. Hajtnął się z Annie.

Do TP przybyła siostra zmarlej Josie, podobna do niej nie tylko urodą lecz także gustem, zwłaszcza jeżeli chodzi o mężczyzn ;p Szeryf Truman ni myślał opierać się jej wdziękom Wink

Ben odzyskał przytomność w szpitalu, stając się jeszcze lepszym człowiekiem. Przekazał hotel w ręce córki a sam udał się do tybetu gdzie zamieszkal w mnisim klasztorze Smile

Nadine sfiksowala do reszty i wylądowała w pokoju bez klamek. Ed i Norma żyli szczęśliwie pod jednym dachem, w nieformalnym związku, do końca swych dni.

Dale 25 lat od tych dziwnych wydarzeń, ponownie zainteresował się istnieniem innych wymiarów. Zainteresowanie to przerodziło się w obłęd przez co ponownie otworzył wrota do 'czarnej chaty'. Po drugiej stronie spotkał Laurę... Niestety, nigdy już stamtąd ie wrócił.

Salut Smile

pjhmoon

Szczerze to bym wolal zeby film rozwinal sie jesli juz to o wydarzenia ktore zdarzyly sie sporo wczesniej. Gdy agent cooper byl jeszcze nastolatkiem. Wink

Gość

W jakim Celu? Smile